وي در اولين ماه زمستان 1320 در شهر قزوين ديده به جهان گشود و نزد اساتيد معماري زمان خود با معماري و هنرهاي وابسته به آن آشنا شد.
وي هنگام استفاده از گچ با خلق گچ‌بري‌هايي با نقوش هندسي، گياهي، حيواني و انساني دنيايي بي‌مانند آفريده و در استفاده از چوب براي پنجره‌ها و درها با بهره‌گيري از هنرهايي نظير منبت، مشبک، معرق، کنده‌کاري، خاتم‌سازي و نقاشي روي چوب، آثاري بي‌نظير پديد آورده است.
استاد نادري براي تزئين بنا از کاشي‌هاي يک‌رنگ، هفت‌‌رنگ، معرق، طلايي و يا شيشه و آيينه در ابعاد و اشکال گوناگون کمک گرفته و دنيايي سرشار از زيبايي و خلاقيت را عرضه کرده است.
اين هنرمند به هنر آجرکاري بيش از ساير هنرهاي وابسته به معماري علاقه داشت و اين علاقه وي را بر آن داشت تا رشته آجرکاري و کاشي‌کاري را به صورت خاص دنبال کند و نوآوري‌هاي زيادي در آن به پديد آورد.
وي در 45 سال فعاليت هنري خود سعي کرد شاگردان زيادي را آموزش دهد و دين خود را به هنر و فرهنگ اين مرز و بوم ادا کند.
فرزندان استاد نيز به سبب علاقه وافري که به اين هنر در پدر خود مي‌ديدند به آن روي آوردند و با آموزش‌هاي پدر با فوت و فن اين کار آشنا شدند.
استاد و پسرانش علاوه بر خلق آثار جديد، در مرمت بناهاي کهن نيز مهارتي وصف‌ناپذير دارند به‌گونه‌اي که مرمت بناهاي تاريخي بسياري در کارنامه آنان ثبت شده است.
الف/ب/112
انتهای پیام/
